गजल

आज भने तिम्रो छेउ पर्न पाए हुन्थ्यो

जिस्काउदै तिम्रो नजिक सर्न पाए हुन्थ्यो

पारी किनार मायाबारी पारि नै छ प्रित

तिमीसँगै प्यारो गंगा तर्न पाए हुन्थ्यो

वर्षायामको झरी जस्तै जहीतही ओर्लीरैछु

तिम्रो मनको बलेसीमा झर्न पाए हुन्थ्यो

भावानाका तरङ्गमा प्रेमलहरी धेरै फले

केही बिज तिम्रो दिलमा छर्न पाए हुन्थ्यो

सगैं बाच्ने सँगै हिड्ने कसम बनाईसकें

अन्तिम ईच्छा,तिमीसँगै मर्न पाए हुन्थ्यो

गजल

माया बिना एक्लै संसार चलाएर हेर
पश्चतापमा अफ्नै मूटू जलाएर हेर

अथक साथ दिदा भयो तिमीलाइ अपच
झुटो साथमा जीवन अब गलाएर हेर

पहिलो पाइलै सगरमाथा टेक्न खोज्यौ तिमी
बोट बिनै फल अब फलाएर हेर

घमन्डले आफै चढ्यौ अनि खस्यौ तल
चुनौतिका पर्खाल एक्लै ढलाएर हेर

गजल

अहङ्कारी वस्तिमा फलेको चलन
कुरा नगर यहाँ चलेको चलन

अन्धकारीहरुको यहा ठुलो भिड छ
भो! निराशा बोकेर बलेको चलन

सबै दुखीमाथी छ यहा शोषण
आफ्नै व्यथामा गलेको चलन

छैन शक्ति कसैको न छ शाहास
शक्तिशाली सामु ढलेको चलन

दरिद्रताको आगोमा जल्दैछन दुनिया
त्यही आगोभित्र जलेको चलन।।